Skip to content Skip to footer

Czym jest FCA Incoterms 2020?

Międzynarodowy handel to złożony proces, w którym istotne znaczenie ma jasny podział obowiązków między stronami umowy. W przypadku transakcji transgranicznych każde niedoprecyzowanie może prowadzić do nieporozumień, dodatkowych kosztów lub sporów prawnych. Aby tego uniknąć, wprowadzono reguły Incoterms, które od dekad stanowią fundament porozumienia między sprzedającymi i kupującymi na całym świecie. W najnowszej edycji – Incoterms 2020 – szczególną uwagę zwraca zasada FCA. Co to znaczy? Odpowiadamy poniżej!

Czym są reguły Incoterms?

Reguły Incoterms (International Commercial Terms) to standardowe wytyczne, które określają podział obowiązków między sprzedającym a kupującym w handlu międzynarodowym. Ich podstawową funkcją jest wskazanie, kto ponosi odpowiedzialność za koszty transportu, ubezpieczenie oraz ryzyko uszkodzenia lub utraty towarów w trakcie przewozu.

Najnowsza edycja, Incoterms 2020, jest stosowana na całym świecie, ułatwiając współpracę w różnych systemach prawnych i logistycznych. Reguły te szczegółowo definiują moment przeniesienia odpowiedzialności ze sprzedającego na kupującego oraz obowiązki związane z formalnościami eksportowymi i importowymi. To uniwersalne narzędzie, które znajduje zastosowanie w każdej branży – od elektroniki po przemysł ciężki.

Choć korzystanie z Incoterms nie jest obowiązkowe, ich uwzględnienie w umowie sprzedaży minimalizuje ryzyko nieporozumień. Istotne jest jednak, aby pamiętać, że Incoterms nie zastępują przepisów prawa – stanowią jedynie uzupełnienie kontraktu. W umowie należy także uwzględnić kwestie takie jak przeniesienie własności, cena czy sposób płatności.

FCA – co to znaczy?

FCA, czyli Free Carrier, to jedna z reguł Incoterms, która precyzuje zasady dostarczenia towaru do przewoźnika. W ramach FCA sprzedający jest zobowiązany dostarczyć towary do miejsca wskazanego przez kupującego, którym może być zarówno teren sprzedającego, jak i inne miejsce uzgodnione w umowie, np. port czy terminal przeładunkowy. Po załadunku towarów ryzyko przechodzi na kupującego.

Sprzedający organizuje odprawę celną eksportową, dbając o formalności związane z eksportem towaru. Po dostarczeniu towarów i ich załadunku sprzedający jest zwolniony z dalszych zobowiązań, takich jak transport międzynarodowy czy ubezpieczenie. Te aspekty leżą już w gestii kupującego, który pokrywa koszty transportu i ryzyko związane z dalszym przewozem.

FCA jest szczególnie cenione za swoją elastyczność – można je stosować w transporcie drogowym, kolejowym, morskim oraz lotniczym. Dzięki temu przedsiębiorcy mogą dostosować warunki współpracy do charakteru swojej działalności.

FCA Incoterms 2020 – wprowadzone zmiany

FCA w Incoterms 2020 wprowadza istotną nowość związaną z dokumentacją transportową. W poprzednich wersjach reguły sprzedający miał trudności z uzyskaniem dokumentu przewozowego od przewoźnika. Problem ten wynikał z faktu, że sprzedający często nie miał bezpośredniego kontaktu z przewoźnikiem międzynarodowym. Był to istotny mankament w sytuacjach, gdy konosament był wymagany do realizacji płatności.

Nowa edycja reguł Incoterms rozwiązuje ten problem. Kupujący może teraz udzielić przewoźnikowi instrukcji, aby wystawił sprzedającemu dokument transportowy stwierdzający załadunek towaru. Taka zmiana zwiększa bezpieczeństwo transakcji i upraszcza proces formalny, co jest szczególnie istotne w handlu międzynarodowym.

FCA Incoterms – jakie są obowiązki sprzedającego?

Obowiązki sprzedającego w ramach FCA są jasno określone i dotyczą istotnych elementów związanych z dostarczeniem towaru. Należy do nich przede wszystkim:

  1. Dostarczenie towaru i dokumentów
    Sprzedający dostarcza towary oraz dokumenty niezbędne do realizacji umowy, takie jak faktura handlowa. W razie potrzeby może to obejmować dodatkowe zaświadczenia wymagane przez przepisy celne lub specyfikę towaru, np. świadectwa jakości lub certyfikaty pochodzenia.
  2. Organizacja dostawy
    Sprzedający jest zobowiązany dostarczyć towar do dyspozycji przewoźnika lub innej osoby wyznaczonej przez kupującego w uzgodnionym miejscu. Miejsce to powinno być jasno określone w umowie. W sytuacji, gdy kupujący nie wskazał konkretnego punktu, sprzedający ma prawo wybrać miejsce, które najlepiej odpowiada jego możliwościom logistycznym.
  3. Odprawa eksportowa
    Sprzedający przeprowadza wszelkie niezbędne formalności eksportowe, takie jak uzyskanie licencji eksportowej, certyfikatów zgodności czy innych wymaganych dokumentów. Jest również odpowiedzialny za uregulowanie opłat związanych z eksportem towaru.
  4. Załadunek towaru
    Jeśli dostawa odbywa się na terenie sprzedającego, to sprzedający zapewnia załadunek towaru na środek transportu. Wymaga to odpowiedniego zaplanowania i przeprowadzenia procesu załadunku zgodnie z zasadami bezpieczeństwa oraz specyfiką towaru.
  5. Koszty i ryzyko
    Sprzedający ponosi wszystkie koszty i odpowiada za towar do momentu jego przekazania przewoźnikowi. Po tym czasie ryzyko uszkodzenia lub utraty towaru przechodzi na kupującego.

Dostawa FCA – obowiązki kupującego

Kupujący w ramach FCA ma obowiązek realizacji szeregu działań, które dotyczą zarówno organizacji transportu, jak i opłacenia towaru oraz pokrycia związanych z nim kosztów. Do najważniejszych należą:

  1. Przyjęcie towaru
    Kupujący musi odebrać towar w uzgodnionym miejscu dostawy. To jego obowiązkiem jest upewnienie się, że przewoźnik jest gotowy na przejęcie ładunku w odpowiednim terminie, a także poinformowanie sprzedającego o szczegółach dotyczących odbioru.
  2. Zapłata za towar
    Kupujący jest zobowiązany do zapłaty ustalonej w umowie ceny za dostarczony towar. Realizacja płatności odbywa się zgodnie z zapisami kontraktu, w określonej walucie i na ustalonych warunkach.
  3. Organizacja transportu
    Kupujący odpowiada za zawarcie umowy przewozu i organizację transportu z miejsca dostawy. Wybór środka transportu i przewoźnika powinien być dostosowany do specyfiki towaru oraz trasy przewozu.
  4. Formalności importowe
    Kupujący przeprowadza odprawę celną w kraju importu, zapewniając wszystkie niezbędne dokumenty, takie jak licencje, certyfikaty czy pozwolenia. Również koszty związane z importem towarów są jego odpowiedzialnością.
  5. Przekazanie instrukcji przewoźnikowi
    Kupujący udziela przewoźnikowi instrukcji dotyczących transportu oraz wystawienia dokumentów, takich jak konosament. Tego rodzaju dokumentacja jest kluczowa w przypadku transakcji opartych na akredytywie bankowej.

FCA – warunki dostawy

FCA zapewnia elastyczność w zakresie wyboru miejsca dostawy, co ułatwia dopasowanie umowy do potrzeb stron. W praktyce dostępne są dwie główne opcje:

  1. Dostawa na terenie sprzedającego
    Jeśli miejsce dostawy znajduje się na terenie sprzedającego, np. w magazynie, fabryce lub na placu załadunkowym, to on odpowiada za załadunek towaru na środek transportu kupującego. Proces ten musi być przeprowadzony zgodnie z wymogami technicznymi i logistycznymi, co oznacza np. odpowiednie zabezpieczenie ładunku. Po załadunku ryzyko przechodzi na kupującego.
  2. Dostawa w innym miejscu wskazanym w umowie
    Alternatywnie, strony mogą uzgodnić dostawę do miejsca poza terenem sprzedającego, np. do portu, terminalu lotniczego czy kolejowego. W takim przypadku sprzedający odpowiada za dostarczenie towarów do uzgodnionego punktu i przekazanie ich przewoźnikowi kupującego. Załadunek na kolejny środek transportu organizowany przez kupującego nie jest już jego obowiązkiem.

Oba warianty pozwalają na dostosowanie warunków umowy do specyfiki transportu i potrzeb kontrahentów. Ważne jest jednak jasne określenie miejsca dostawy towarów w umowie, aby uniknąć ewentualnych nieporozumień.

Kiedy warto korzystać z FCA?

Reguła FCA jest uniwersalnym rozwiązaniem, które sprawdza się w wielu sytuacjach związanych z handlem międzynarodowym. Wybór tej formuły jest szczególnie korzystny w przypadku transportu kombinowanego, gdzie ładunek przemieszcza się różnymi środkami transportu, np. ciężarówką do portu, a następnie statkiem lub samolotem do miejsca docelowego.

FCA jest preferowana przez przedsiębiorstwa, które chcą ograniczyć swoje zaangażowanie w organizację transportu międzynarodowego. Sprzedający odpowiada jedynie za dostarczenie towarów do uzgodnionego miejsca i załadowanie ich na środek transportu kupującego. Pozwala to na zminimalizowanie ryzyka i kosztów logistycznych.

Kupujący natomiast ma możliwość pełnej kontroli nad dalszym transportem i może negocjować warunki przewozu z wybranym przewoźnikiem. Dodatkowym atutem jest przejrzystość w kwestii ryzyka – przechodzi ono na kupującego w momencie załadunku towarów. FCA umożliwia również precyzyjne ustalenie odpowiedzialności każdej ze stron, co jest szczególnie istotne w transakcjach z dużą ilością pośredników.

FAQ:

  1. FCA Incoterms – co oznacza?

FCA to jedna z reguł Incoterms, która określa moment przejścia ryzyka i obowiązków między sprzedającym a kupującym. Sprzedający dostarcza towary do miejsca wskazanego w umowie, a przewoźnik kupującego odbierze towary i przejmuje odpowiedzialność za dalszy transport. Ryzyko kupującego rozpoczyna się w momencie załadunku towarów na środek transportu.

  1. FCA – kto płaci za transport?

Za organizację i koszty transportu od miejsca dostawy odpowiada kupujący. Sprzedający nie ponosi kosztów przewozu poza wskazane miejsce, co oznacza, że odpowiedzialność kupującego obejmuje także koszty transportu, dalszą logistykę oraz ubezpieczenie. Kupujący zapewnia również, że przewoźnik kupującego odbierze towary w uzgodnionym terminie.

  1. Kiedy warto korzystać z FCA?

FCA jest szczególnie korzystne, gdy strony chcą jasno określić obowiązki i moment przejścia ryzyka. Reguła sprawdza się w przypadku transportu kombinowanego, niezależnie od środka transportu. Sprzedający dostarcza towary zgodnie z umową, ograniczając swoje obowiązki logistyczne, a odpowiedzialność kupującego obejmuje dalszy transport i ryzyko.